Met alleen je best doen win je geen ‘prijzen’
In het bedrijfsleven wordt vaak de vergelijking met topsport gemaakt. Ook wij trappen wat af, koppen vaak in, doen allerlei voorzetjes, zijn al dan niet ‘up to par’ en leggen de lat graag hoog. Een groot verschil is natuurlijk wel dat medewerkers en managers geen topsporters zijn en je dus ook geen winnaarsmentaliteit mag eisen. Anderzijds vinden wij winnen wel degelijk belangrijker dan meedoen. De lat mag dus best wat hoger!
Jaarmotto ‘Raising the bar’
Om dit streven kracht bij te zetten, hebben we ‘Raising the bar’ bij FProfs gebombardeerd tot jaarmotto. Accountability & delivery , oftewel verantwoordelijkheid nemen c.q. afleggen en presteren, zijn daar wat ons betreft onlosmakelijk mee verbonden. Dat nemen we heel breed, van afspraken nakomen tot kwalitatief hoogwaardig werk afleveren en het managen van je stakeholders. Maar ook van laag tot hoog, dus van werkvloer tot directie. Daarbij draait veel om taakvolwassenheid en dat is wel degelijk coachbaar. Medewerkers, maar ook managers, willen hun verantwoordelijkheid nog wel eens ontlopen en, zoals wij dat noemen, ‘pijn in hun zeurzakje’ hebben. Als dit regelmatig voorkomt, is ons advies om daar korte metten mee te maken.
Kwestie van turven
Net als met een betere tijd neerzetten, verder springen of meer punten halen, zijn prestaties van collega’s of teamleden wel degelijk meetbaar te maken. Ook bij veranderprocessen. Je kunt zaken als initiatief nemen, een waardevolle bijdrage leveren, ondermaats werk afleveren en te laat komen domweg turven. Sterker nog: we hanteren zelf een concrete tool om taakvolwassenheid op kerntaken letterlijk in kaart te brengen en geven die ook aan opdrachtgevers mee. Met als bijkomend advies om de resultaten hiervan de eerste tijd eenzijdig aan medewerkers mee te delen en deze in een later stadium samen met diezelfde medewerker te bespreken.
'High demand, high support’
Om medewerkers in staat te stellen de gestelde doelen (lees: betere resultaten) te behalen, moet je hen wel die polsstok aanreiken en het juiste materiaal en tools ter beschikking stellen. Dit is in de praktijk op hoger niveau in bedrijven vaak wel goed geregeld, maar op de werkvloer een stuk minder. De inentingsprocedure bij het Meander Medisch Centrum in Amersfoort (waar verloskundigen en arts-assistenten niet werden ingeënt, maar hun managers wel) is wat dat betreft een voorbeeld van hoe het vooral niet moet. En natuurlijk moet er ook voldoende ‘getraind’ worden. Net als op een trainingsveld schieten jouw medewerkers of teamleden de bal ook niet de eerste keer tussen de palen. Er moet altijd ruimte zijn om te falen.
"Falen mag, maar niet te vaak"
Ook aan falen zit echter een limiet, wat soms tot ongemakkelijke gesprekken en radicale openhartigheid leidt. Maar ongemakkelijk is wat anders dan onmogelijk. Zelf slaan we de plank ook wel eens mis en dan moeten we ook op de blaren zitten. Bijvoorbeeld als we te goed van vertrouwen zijn geweest of iemand hebben aangenomen die we ten onrechte het voordeel van de twijfel hebben gegeven. Maar met vallen en opstaan hebben we allemaal leren lopen en zelfs rennen en topsport bedrijven. Of dat nou op het voetbalveld is, op het circuit of ‘gewoon’ in ons dagelijkse werk.
Wil je meer weten over dit onderwerp en/of ben je benieuwd wat we precies voor jouw organisatie kunnen betekenen? Stuur dan een mailtje naar natascha.vandepol@fprofs.com.