Veranderingsprocessen: no pain, no gain

In onze vorige blog hebben we jou ‘geconfronteerd’ met de radicale openhartigheid die als een rode draad door onze dienstverlening loopt. En die we van iedereen verwachten om het gezamenlijke doel, verandering tot stand brengen, te kunnen behalen. Tot zover de theorie. In de praktijk moeten we als een ware kameleon te werk gaan en ons voortdurend aan de omgeving aanpassen. En als dat nodig is ook zelf ‘kleur bekennen’.

Gedragingen, rituelen en patronen

De mate waarin we ons moeten aanpassen en met ingesleten gedragingen, rituelen en omgangsvormen rekening moeten houden, verschilt per branche. Daarnaast speelt ook leeftijd een rol. Bij veel jongeren hoeft de angel er vaak niet eens uit te worden gehaald. Millennials zijn namelijk over het algemeen opener, directer, ongepolijst. Dat werkt voor ons en voor de veranderingsprocessen zelf heel prettig. Een deel van de wat oudere medewerkers heeft zich dat door ervaring, schade en schande eigen gemaakt. Bij een ander (vrij groot) deel gaat dit echter allesbehalve vanzelf. Bij hen is veel meer lef nodig en moeten die vaardigheden worden getriggerd of ontwikkeld.

‘Freeze & unfreeze’

In sectoren als hospitality en directe patiëntenzorg draait het vooral om snel handelen. Er is vaak domweg geen tijd voor ongemakkelijke gesprekken en andere ‘gekkigheden’. Toch is een mate van ‘freeze & unfreeze’ nodig om bijvoorbeeld sluimerende conflicten te voorkomen of in te dammen. Juist in dit soort omgevingen komt bagatelliseren al snel om de hoek kijken. Zo van ‘Het zal zo’n vaart niet lopen’ of ‘Het waait wel over’. Dit soort reacties zijn echter niks anders dan verdedigingsmechanismen. Iets soortgelijks hebben we onder andere aan de hand gehad bij de directie van de Jaarbeurs.

Liever confrontatie dan handschoentjes

Inmiddels wordt daar juist heel veel tijd en energie gestoken om op alle niveaus open met elkaar om te gaan. En de beschuldigende vinger wijst ook net zo makkelijk onze kant op. We gaan met hen vier keer per jaar twee dagen de hei op en echt niet alleen maar om paddenstoelen te zoeken en een vlotje te bouwen. Naast discussies over de strategie staan daar vragen centraal als ‘Waar lig jij wakker van’ en ‘Van wie heb jij het meest last’? Uitzonderingen daargelaten verkiezen we de confrontatie boven de fluwelen handschoentjes. Er loopt wel eens iemand huilend weg uit een bijeenkomst. En dat mag, maar daarna wel weer gewoon terug.

Hartstilstand

Die kwetsbaarheid komt wel eens heel dichtbij, ook bij ons. Zoals bij een van onze managing partners die eind 2018 een hartstilstand kreeg en een ernstige hartafwijking bleek te hebben. Hulp vragen en revalideren kwamen niet in zijn woordenboek voor. Inmiddels wel en dat heeft best even pijn gedaan. Het is met enige fantasie een veranderingsproces op zich. ‘What doesn’t kill you, makes you stronger’ heeft op die manier een wel heel letterlijke betekenis gekregen.

Wil je meer weten over dit onderwerp en/of ben je benieuwd wat we precies voor jouw organisatie kunnen betekenen? Stuur dan een mailtje naar natascha.vandepol@fprofs.com.