Zonder samenwerking is een pijnlijke ‘ingreep’ onvermijdelijk
Vakgroepen of maatschappen van medisch specialisten, vrijgevestigd of in loondienst, staan hoog in aanzien. Terecht, gelet op de pittige universitaire achtergrond en zware dagelijkse verantwoordelijkheden. Dat aanzien wil in de praktijk nogal eens overgaan in onaantastbaarheid, en dan is het oppassen geblazen. Zonder tegenspraak en inspraak bestaat samenwerken namelijk alleen in theorie, met vaak verstrekkende gevolgen. Zoals zo vaak geldt ook hier dat voorkomen beter is dan genezen.
Eigenzinnig en bot
Die combinatie van onaantastbaarheid enerzijds en gebrekkige communicatie en samenwerking anderzijds wordt treffend en humoristisch neergezet in verschillende ziekenhuisseries als ‘House’, ‘New Amsterdam’ en ‘The Good Doctor’. Die laatste is geschreven rond een dokter met autisme, die daardoor radicaal openhartig is naar collega’s en patiënten. Het levert aantrekkelijke binge-tv op. Natuurlijk is dit geen afspiegeling van de werkelijkheid, en dat wordt ook niet gepretendeerd. Maar als je deze series ontdoet van een flinke dosis fantasie en overdrijving, dan is de realiteit zo ver nog niet.
‘Status aparte’
Dit valt de medisch specialisten overigens nauwelijks te verwijten. Het werken in een vrij beroep en de organisatie in vakgroepen of maatschappen geeft de betreffende artsen vaak een bepaalde ‘status aparte’. Een omgeving ook waarin het risico levensgroot is dat er een soort consequentie loze organisatie ontstaat. Een situatie dus waarin de door ons zo gepromote radicale openhartigheid ver te zoeken is. Dat dit onder bepaalde omstandigheden tot zeer ernstige excessen kan leiden, bleek onder andere in 2012. In dat jaar kwamen vier cardiologen in het voormalige Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse ernstig in opspraak wegens, laten we ons mild uitdrukken, ‘gebrekkige communicatie en samenwerking’.
Beperkte gedragsbeïnvloeding
Juist vanwege de organisatorische complexiteit, beperkte middelen tot gedragsbeïnvloeding en mogelijk verstrekkende gevolgen moet samenwerken in teamverband bij vakgroepen eigenlijk bovenaan de agenda staan. Vooral gericht op het waarborgen van protocol en kwaliteit, maar ook als effectief wapen tegen werkdruk en energieverlies. Met het oog op structureel tijdgebrek aan specialistenkant dient zo’n aanpak kort, maar uiterst resultaatgericht te zijn waarbij heel snel de vinger op onderliggende irritaties, dubbele agenda’s en andere onderstroomaspecten wordt gelegd. Het geven van organisatieadvies aan vakgroepen medisch specialisten moet daarom op Champions League niveau plaatsvinden. Wij zijn daarom trots dat wij de laatste jaren een groeiend aatal opdrachtgevers hebben in deze bijzondere tak van sport.
Confrontatie
Dat doen we niet alleen nationaal in verschillende vakgroepen en maatschappen, maar ook internationaal met een leiderschapstraject specifiek ontwikkeld voor specialisten. In die programma’s is veel aandacht voor effectieve beïnvloeding, communicatie en stakeholder management. Dus ben jij als arts werkzaam in een vakgroep, of werk je dagelijks met een vakgroep samen, en laat de samenwerking te wensen over? Of sta je sowieso wel open voor teamontwikkeling en beter samenwerken en zit je niet te wachten op een ellenlang programma?